தொடரும் அலட்சியம்... தொடரும் விபத்துகள்

ஒரு செய்தி _

சரியான அறிவுப்பு பலகை இல்லாமல், சாலைகள் இருப்பதால் , நடக்கும் விபத்துகளை பற்றி இப்போதுதான் எழுதினேன்..

அதே பாணியில் பல்லாவரத்தில் ஒரு விபத்து... கட்டி முடிக்கபடத பாலம்.... உள்ளூர் மக்களுக்கு அது தெர்யும்... தெரியாத ஒருவர் , அதில் ஏறி சென்றால் என்ன ஆகும்... பாதியில் தொங்கும் பாலத்தில், அதி வேகமாக செல்லும் பொது திடீரென நிறத்த முடியாது....
இப்படி ஒரு விபத்து நடந்து இருக்கிறது... ஒரு அறிவிப்பு பலகை, இதை தடுத்து இருக்கும்...

ஒரு பாடல்...

சிறு வயதில், மற்றவர் சைக்கிள் ஓட்டும்போது, நமக்கும் ஒரு சைக்கிள் வேண்டும் என ஏக்கமாக இருக்கும், .. உலகத்தில் நாம்தான் பரிதாபமான ஆள் என தோன்றும்..ஒரு வழியாக சைக்கிள் கிடைத்தவுடன், " சைக்கிள் எல்லாம் இப்ப சாதரணமா ஆகி போச்சு.... யார் வேண்டுமானாலும் வாங்கலாம் என நினைப்போம்...
நமக்கு ஒன்று கிடைத்தவுடன், எல்லோருக்கும் அது கிடைத்து விடுகிறது..என்பதுதான் நம் நினைப்பு..அப்படி சிலருக்கு கிடைக்கவில்லை,என்றால், அவர்கள் அதை பெரும் அளவுக்கு உழைக்காதவர்கள், திறமை இல்லாதவர்கள், சோம்பேறிகள் என்றுதான் நினைப்போம்...
இந்தியாதான் வல்லரசு ஆகி விட்டதே... இன்னும் ஏன் கஷ்டம் , ஏழ்மை என்றெல்லாம் சொல்கிறார்கள் என ஒரு சராசரி மனதுக்கு புரியாது...
நாம் நாளை, கஷ்ட நிலைக்கு சென்றால் நம் நிலையும் இதுதான் .. நம்மை யாரும் பொருட்படுத்த போவதில்லை, என்ற உண்மையை இந்த பாடல் விளக்குகிறது...

கெட்டேம் இது எம் நிலை என்று சார்தற்கண்
நட்டார் அல்லார் நனிமிகுபவர் சுற்றம்
பெட்டது சொல்லி பெரிது இகழ்ந்து ஆற்றவும்
எட்ட வந்து ஓரிடத்து ஏகி நிற்பவே

ஐம்பெரும் காப்பியங்களில் ஒன்றான , வளையாபதியில் இது இடம் பெற்றுள்ளது


ஒருவர் கஷ்டபட்டலோ, ஒருவர் விபத்தில் சிக்கினாலோ, அந்த இடத்தில் நாம் இருந்திருக்கவும் வாயப்பு இருந்தது என்பதை நாம் உணர்வதில்லை என்பது ஒரு வினோதம்