புத்தக கண்காட்சியில் கைகுலுக்கிய முவ − கநாசு

நூல் வாசிப்பு என்பது தரும் மகிழ்ச்சி தனித்துவமானது. மனதில் அது நிகழ்த்தும் ரசவாதம் , அது அளிக்கும் திறப்பு போன்றவை அனுபவிக்க அனுபவிக்க திகட்டாதவை

இணைய வருகையால் சில தவறானவர்கள் தவறான பாதையை உருவாக்க முயன்றாலும் வாசிப்பு உயிர்ப்புடன்தான் உள்ளது

பொய்த்தேவு நாவலை சில நாட்கள் முன் படித்து அது குறித்து எழுதினேன். தொடர்ந்து அது குறித்த விவாதங்கள் வாசிப்பு என"அந்நாவல் என்னுள் வளர்ந்து கொண்டு இருந்தது;

இலக்கியவாதிகள் என்ற வகைப்பாட்டில் முவ அவர்களை வைக்க முடியாது . சிறந்த சிந்தனையாளர் , தமிழறிழர் அவர்.  சில இலக்கியவியாதிகள் தப்பும்தவறுமாக தமிழ் எழுதக்காரணம் நல்ல தமிழ் வாசிப்பு என்பது அவர்களிடம் இல்லை

என்னைப்பொருத்தவரை தமிழ் ஆளுமையை மனதில் கொண்டு முவ எழுத்துகளைப் படிப்பேன்

அந்தவகையில் புத்தக கண்காட்சியில் முவ எழுதிய கயமை நாவல் வாங்கிப்படித்தேன்.

அதில் ஒரு காட்சி.

அதில் வில்லனாக வரும் ஒரு அதிகாரி தனக்கு கீழே இருப்பவனை கடவுள் நம்பிக்கை அற்றவன் என சித்திரிக்க விரும்புகிறார். கதை நாயகனான அவனை அழைத்துப் பேசிகிறார்.

கடவுள் நம்பிக்கை பற்றி என்ன நினைக்கிறாய் என வினவுகிறார்.

அவன் சொல்கிறான்

அத்தேவர் தேவர் அவர்தேவர் என்றிங்ஙன்

பொய்த்தேவு பேசிப் புலம்புகின்ற பூதலத்தே

பத்தேதும் இல்லாதென் பற்றறநான் பற்றிநின்ற

மெய்த்தேவர் தேவர்க்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ.

என திருவாசகத்தில் சொல்வதுதான் என் கருத்துமாகும்

அந்த தெய்வம்,இந்த தெய்வம் என பல பொய் தெய்வங்களிடம் சிக்காமல் உண்மைக்கடவுளாம் சிவனை அடைந்தேன் என்கிறார் மாணிக்கவாசகர்;

இதன் நீட்சியாக வஞ்சகம் , சுயநலம் போன்றவை பொய் தெய்வங்கள் என்றும் உண்மையாக இருப்பதே உண்மை தெய்வம் என்றும் நான் புரிந்து கொண்டு அதன்படி வாழ்கிறேன் என்பான்;

இந்தக் காட்சியை படிக்கும்போது பொய்த்தேவு நாவல் முழுதும் என் மனதில் வந்து போனது.

திருவாசகத்தின் திருக்கோத்தும்பி நினைவுக்கு வந்தது , சாரு நிவேதிதாவின் ராசலீலா காட்டும் அலுவலக சூழல் நினைவுக்கு"வந்தது , ஜெயமோகனின் அறம் தொகுப்பு நினைவுக்கு வந்தது

பொய் எழுத்தாளர்கள் எனும் இருளில் இருந்து விடுபட வழிகாட்ட எத்தனையோ மேதைகள் இவ்வுலகில் .;

அனைவருக்கும் நம் வணக்கங்கள்